"Flamingi i inselbergi" – Stefan Sadowski

Galeria Sztuki SOCATO, Plac Solny 11
wystawa czynna: 15.10.2016 – 28.10.2016

otwarcie wystawy: 18.10.2016, godzina 17.00

Szkło, jako tworzywo i artystyczny materiał, posiada, oprócz swoich wspaniałych zalet, jedną wadę: jest czasem za ładne. Ma wpisane w swój wewnętrzny charakter całe pokłady naturalnej urody i ta wartość eksponuje się niejako sama. To, co zdaje się być atutem tego tworzywa, może być też jednocześnie rodzajem pułapki dla projektanta. Staje się czymś, co zaczyna dominować, tworząc rodzaj dekoracyjnej, zewnętrznej i nie zawsze potrzebnej aury, zacierającej czystość finalnego przekazu.

Stefan Sadowski jest jednym z niewielu artystów szkła, którzy nie ulegli walorom dekoracyjnym tego szlachetnego materiału. Niezliczone obiekty, realizowane z konsekwencją i artystycznym uporem, składają się na wielowątkowe i różnorodne tematycznie cykle. Wykonując je na przestrzeni prawie półwiecza, Sadowski posługuje się zróżnicowaną stylistyką: od prawie minimalistycznego traktowania, po rozwichrzoną ekspresyjność, podbitą często prawie że romantycznym postrzeganiem rzeczywistości. Jednocześnie świadomie, z wyczuciem i z techniczną wirtuozerią, wykorzystuje takie naturalne walory tworzywa, jak jego naturalna estetyka, ekspresja, a nawet symbolika materiału.

Stefan Sadowski w sposób przekonujący artystycznie materializuje własne różnorodne inspiracje, pomysły i twórcze refleksje. Jego szklane obiekty i rzeźby nie są eleganckimi, dekoracyjnymi czy artystycznymi gadżetami, lecz spełniają, tak jak robi to dobry obraz, mądra książka, film czy wzruszający utwór muzyczny, rolę przekaźnika idei i myśli.

Andrzej Klimczak-Dobrzaniecki

STEFAN SADOWSKI
Studia na Wydziale Malarstwa i Rzeźby pod kierunkiem prof. prof. Marii i Stanisława Dawskich, Studium Projektowania Szkła, Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych (obecnie: Akademia Sztuk Pięknych im. E. Gepperta) we Wrocławiu, 1963–1969. Od uzyskania absolutorium w 1968 roku projektant w Hucie Szkła "Sudety", kierownik od 1975, a później główny specjalista. W 1986 roku założył własną pracownię Glass Studio w Polanicy-Zdroju.


Zdobywca wielu nagród, m.in.: wyróżnienie, Ogólnopolska Wystawa Szkła Artystycznego i Użytkowego, Katowice, 1975 i 1977; brązowy medal, Triennale Szkła w Kłodzku, 1977; nagroda fundowana, Ogólnopolska Wystawa Szkła Artystycznego i Użytkowego, Katowice, 1979; "Wzór Roku", Międzynarodowe Targi Poznańskie, 1982; brązowy medal, "Artists Confronting the Inconceivable", American Interfaith Institute, Filadelfia, USA, 1992.

Udział w ok. 20 wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, m.in.: Chateau d'Oupeye, Oupeye, Belgia, 1993; Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2000. Udział w ok. 40 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.: Coburger Glaspreis, Kunstsammlungen der Veste Coburg, Niemcy, 1977, 1985; Międzynarodowa Wystawa Szkła Kanazawa, Kanazawa, Japonia, 1990, 1992; "Nowe polskie szkło", Fińskie Muzeum Szkła Riihimäki, Finlandia, 1996, "Ceramika i szkło polskie XX wieku", Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2004. Wielokrotnie prezentował swoją twórczość podczas Międzynarodowych Targów Poznańskich oraz Międzynarodowych Targów we Frankfurcie nad Menem, Niemcy.

Prace w kolekcjach muzealnych i prywatnych, w Polsce i za granicą, m.in.: Muzeum Narodowe w Warszawie; Muzeum Narodowe we Wrocławiu; Muzeum Narodowe – Muzeum Sztuk Użytkowych w Poznaniu; Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze; Sosnowieckie Centrum Sztuki – Zamek Sielecki, Sosnowiec; Muzeum Ziemi Kłodzkiej w Kłodzku; Muzeum Zamkowe w Książu; Muzeum Szkła w Ebeltoft (Glasmuseet Ebeltoft), Dania; Europejskie Muzeum Szkła Nowoczesnego (Europäisches Museum für Modernes Glas), Rödental, Niemcy; Glasmalerei Peters Studios, Paderborn, Niemcy.