Palo Macho

Uczył się w Średniej Przemysłowej Szkole Szklarskiej w Nowym Borze, Czechosłowacja, 1980–1983, oraz w Średniej Szkole Szklarskiej w Kamienickim Szenowie (Stredni umeleckoprumyslova skola sklarska Kamenicky Senov), Czechosłowacja, 1983–1986. Ukończył Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych (VŠVU), Bratysława, Słowacja, 1995. Studiował także w École de Beaux-Arts, Saint-Étienne, Francja, 1993, oraz w Cité International des Arts, Paryż, Francja, 1997. W latach 1994–1998 uczył w Średniej Szkole Szklarskiej (Stredná odborná škola sklárska), Lednické Rovne, Słowacja. Od 2011 pracuje jako asystent profesora w Pracowni Szkła na Wydziale Sztuk Użytkowych Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych (VŠVU), Bratysława.

Udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych w Słowacji, Austrii, Czechach, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Holandii, Japonii, Łotwie, Niemczech, Norwegii, Rosji, Szwecji, Turcji, Ukrainie, USA, Węgrzech, Włoszech, i Wielkiej Brytanii, m.in.: Coburger Glaspreis, Coburg, Niemcy, 2006, 2014; Fińskie Muzeum Szkła (Finnish Glass Museum), Riihimäki, Finlandia, 2007, 2010, 2016; Muzeum Szkła we Frauenau (Glasmuseum Frauenau), Niemcy, 2011; Słowackie Muzeum Narodowe (z Janą Hojstričovą), Bratysława, 2004, 2012–2013; „Beyond the Body” (z Janą Hojstričovą), galeria SiC!, BWA Wrocław, Europejski Festiwal Szkła „Play with Glass”, Wrocław, 2015; Glasmuseum Hentrich – Muzeum Pałac Sztuki (Museum Kunstpalast), Düsseldorf, Niemcy, 2016; S12 Open Access Studio and Gallery, Bergen, Norwegia, 2016; Europejski Konkurs Szkła (European Glass Context), Bornholm, Dania, 2016.

Palo Macho to jeden z najbardziej oryginalnych słowackich artystów szkła, znany i ceniony w kraju i za granicą za swoje nowatorskie podejście do szkła. Jako malarz i zarazem artysta szkła łączy malarstwo ze szkłem, tradycyjnie postrzeganym jako materiał stosowany w sztuce użytkowej. Pracuje głównie ze szkłem płaskim, formując je i deformując przy użyciu techniki kształtowania na gorąco, co pozwala mu tworzyć dwustronne obrazy-płaskorzeźby, obrazy-przedmioty.
Współpracuje z Janą Hojstričovą, artystą fotografikiem – wspólnie zrealizowali projekt „Invisible Skin” („Niewidzialna skóra”), oparty na wykorzystaniu fotografii w pracach wykonanych ze szkła techniką kształtowania na gorąco.

Opublikował dwa tomiki poezji: Strelné modlitby (Modlitwy postrzałowe), 1995, oraz Mesiac na červeno (Księżyc w czerwieni), 2006.